- gnieździe
- {{stl_3}}gnieździe {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}gɲɛʑʥ̑iɛ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_24}}loc Sg von {{/stl_24}}{{stl_25}}gniazdo {{/stl_25}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
gnieździe
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
gnieździć się — ndk VIa, gnieżdżę się, gnieździć siędzisz się, gnieźdź się, gnieździć siędził się 1. «o ptakach i zwierzętach: zakładać, słać sobie gniazdo, legowisko; mieć, wychowywać potomstwo w gnieździe, w legowisku; mieć siedzibę, siedlisko» W załomkach… … Słownik języka polskiego
gniazdo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. gnieździe {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} schronienie naturalne lub budowane przez zwierzęta, głównie ptaki i owady, z różnych materiałów (np. traw, sitowia), zamieszkiwane przez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
feniks — m IV, D. a, Ms. fenikssie; lm M. y 1. mit. «ptak mający co pewien czas (np. co 500 lat) spalać się w gnieździe i ponownie odradzać z popiołów; symbol nieśmiertelności i odrodzenia» Powstać, odrodzić się jak feniks z popiołów. 2. bot. «Phoenix,… … Słownik języka polskiego
gniazdo — n III, Ms. gnieździe; lm D. gniazd 1. «pomieszczenie, schronienie z gałęzi, traw, gliny itp., przygotowane przez ptaki lub inne zwierzęta dla wylęgu i wychowania potomstwa; legowisko, cały wyląg z rodzicami i z tym pomieszczeniem, legowiskiem… … Słownik języka polskiego
gniazdownik — m III, DB. a, N. gniazdownikkiem; lm M. i zool. «ptak, którego pisklę po wykluciu się z jajka jest nagie, ślepe, niedołężne i pozostaje przez dłuższy czas w gnieździe pod opieką rodziców» … Słownik języka polskiego
robotnica — ż II, DCMs. robotnicacy; lm D. robotnicaic 1. forma ż. od robotnik. 2. «bezpłodna samica u mrówek i pszczół, wykonująca wszystkie prace w gnieździe (w mrowisku, w ulu)» … Słownik języka polskiego
rój — m I, D. roju; lm, M. roje, D. rojów 1. «nowa rodzina pszczela oddzielająca się od macierzystej i opuszczająca wraz z matką gniazdo w celu osiedlenia się w wybranym miejscu; także każda rodzina pszczela zamieszkująca jeden ul; osy, trzmiele żyjące … Słownik języka polskiego
sadzać — ndk I, sadzaćam, sadzaćasz, sadzaćają, sadzaćaj, sadzaćał, sadzaćany «pomagać komuś lub zmuszać kogoś do zajęcia miejsca siedzącego, prosić o zajęcie miejsca siedzącego; sadowić, usadzać» Sadzać gości do stołu. Sadzać kogoś na krześle, na kanapie … Słownik języka polskiego
zaklekotać — dk IX, zaklekotaćoczę (zaklekotaćocę), zaklekotaćoczesz (zaklekotaćocesz), zaklekotaćocz, zaklekotaćał, rzad. I, zaklekotaćam, zaklekotaćasz, zaklekotaćają, zaklekotaćaj 1. «o bocianie: wydać klekot, dźwięk powstały przy klapaniu dziobem» Bociany … Słownik języka polskiego
Feniks — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. Fenikssie {{/stl 8}}{{stl 7}} w mitologii egipskiej: ptak niezwykłej piękności, żyjący rzekomo na Pustyni Arabskiej, spalający się w gnieździe co 500–600 lat, a następnie odradzający się z własnych popiołów;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gnieździć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gnieżdżę się, gnieździć siędzi się, gnieźdź się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach, zwłaszcza ptakach: budować, przygotowywać sobie gniazdo, legowisko itp. schronienie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
